هوالفتاح

کتابت، قوام خط و مدیریت جمعیتی از کلمات در مملکت صفحات است و چنین مقامی تنها برازنده بزرگان این هنر است.
لزوم کتابت در دنیای امروز با برچیده شدن عمده سفارشات و تقاضای عمومی آن در کمترین درجه اهمیت کتابت، ترازوی هنرمند خوشنویس برای سنجش میزان توانمندی و همگونی آنچه تاکنون از خط میپنداشته و مدعی آن بوده است میباشد.
در صفحه کتابت و در رژه طولانی و پرحجم کلمات کمترین ناهماهنگی در ساختار - ایستایی- اندازه و فرم کلمات، دیدگان مخاطب را آزار خواهد داد و هنرمند خوشنویس را رسوا خواهد ساخت.

این است لزوم کتابت در عصر ما

و اما لازمه کتابت

1. مشق نظری و مطالعه آثار بزرگان خوشنویس در اجزاء و کلیت - صفحه پردازی و ریتم فواصل و نیز یکسان نگاه داشتن سلیقه در چیدمان کلمات
2. تمرین روزانه حداقل چند سطر کتابت از الگوهای فاخر
3. مقید کردن پنجه به قالب و اندازه کلمات در کتابت
4. و از همه مهمتر سعی در آرام نگاه داشتن روح و ذهن و مراقبت در احوال و مدیریت روان با کنترل آنچه میبینیم – میشنویم - و میاندیشیم

و تفویض دانایی به پنجههای خسته از مشق طولانی
و به اصطلاح امروز "پنجه به اختیار بودن"
و چشیدن طعم مشاهدهگری هنگام عمل و اتحاد صاحب دست و شاهد دست،
که مهمترین میوه و بالاترین درجه حظ کاتبانه است.

چالشها در عرصه کتابت
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
● چالشهای هنرجویی :
قلم، تنظیم مرکب، کاغذ، قلمرانی درست، بزرگ نویسی
●چالشهای حرفهایها:
تراش قلم (تا حدودی)، قلمرانی و بزرگ نویسی
●چالش برخی اساتید:
تعمیم سلیقه کاتبانه در قالبهای دیگر خوشنویسی

اصناف هنرمندان خوشنویس در عرصه کتابت
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
گروه الف- خوشنویسانی که کاتب نیستند(کم کتابت میکنند و ویژگیهای کاتب را ندارند)
گروه ب- کاتبان هنرمند(استادانه کتابت میکنند)
گروه ج- کاتبان (کتابت حرفهشان است. چون خط خوشی دارند و میتوانند متنی را از ابتدا تا انتها با یکسانی کلمات و سطور و صفحه به انجام رسانند)